BAŞYAZI

Travma…

Şenol Goncagül



MERDİVEN’DEN DÜŞMEK… Aslında, o yazı dizisi bir hayli uzun ve ibret vericiydi… Yapamadım!.. Daha başlarda kesmek durumunda kaldım yazıyı… Bunun, bazı mesaj içerikleri vardı diye yayınladım bir nevi de… + Kanser teşhisi konan aileleri bekleyen güçlüklerin tanıtımı gibi olsundu… + Aslında, önemli bölümü ölüm ile sonuçlanan Kan Kanseri Hastalığı’nın, tedavi edilebildiğini, güç te olsa bu hastalıktan kurtulunduğunun bilinmesi içindi… + Bize; “Bu hastalıktan kurtulunuyor…” denildiğinde hep inanmak adına “Bize, kurtulanları gösterin” diyorduk. Kurtulanların da olduğunu göstererek, moral olması içindi… + 13 yıl süren ve sinir sistemimizi altüst eden o anları yeniden yaşamamak, anımsamamak, sadece SONUÇ yönü ile hatırda tutmak istememden dolayı idi yazı dizisini henüz başında kesmem… Son derece önemli yorumlar geldi… Okunduğunu, ibret alındığını ve en azından da ŞÜKÜR EDİLDİĞİNİ duymak mutlu etti beni…. Hani, Kanser değilse bile, hepimizin yaşadığı veya geçmişte başından geçen benzer acı olayları vardır… Trafik Kazaları, Felç Durumları, Engelli Halleri gibi… Biz, o merdivenden öyle bir düştük ki; biz kalkıp yeniden ayaklanırken, daha önceden o merdivenden düşen ve bize yol gösteren kimseler yoktu etrafımızda! Bunu, tecrübe açısından söylüyorum… İstedim ki; o merdivenden düşen ve ne yapacaklarını bilemeyen insanlara en azından ışık olalım. Bilgi ve tecrübelerimizi aktaralım… Serde şairlik var… Duygusal bir adamımdır!.. Onca büyük ve uzun soluklu mücadelelerden sonra, kendim bile değil yazdıkça, düşündükçe salarım musluğun suyunu!.. Contalar gevşemiştir çünkü… MERDİVEN’den düşmesin kimseler!.. Yeniden toparlanıp ayağa kalkabilmek her zaman mümkün olamıyor çünkü!.. Allah, herkese şifa versin… Sıhhat ve afiyet versin…Hele hele, kimseyi evlat acısı ile sınamasın!.. 13 sene boyunca, her saniye kaybetme korkusu ile yaşamak ne denli zordur bilir misiniz?! Kalın sağılıcak ile…