HABER/YORUM
Allah hepimizi korusun
Gülcan Kutlu
Yeniceköy’ü Demirköy’e bağlayan Karman yolunu birçok insan bilir. Yıllardır zor şartların yaşandığı bu yol son zamanlarda yapımı ile Demirköy’lülerin ve bu yoldan geçenlerin gündeminde.
Yapılacak, yapıldı. Başladı, ne zaman bitecek? Yolda toprak kaydı, kayacak ve birçok düşünce.
Yapılacak dendiğinde hepimiz Demirköy’lü olarak yolumuz düzelecek diye sevindik. Neden sevindik. Çünkü yol çok virajlı idi. Hala da öyle ya. Bize yol genişleyecek, virajlar düzelecek dendi. Yol yapımı sırasında binlerce ağaç kesildi yol genişlesin diye. Yol şuan genişledi. Daha önce araçlar çok nadir yerde sollama yapabilirken şimdi birçok yerinde sollama yapabiliyor. Ama bir-iki viraj hariç hep aynı virajlar.
Bundan birkaç yıl önce ihalesi yapılarak bu yolun yapımına başlandı. Yapımı da yılan hikayesine döndü. Yapım aşamasında farklı farklı firmaların çalıştığını gördük. Başlayan bıraktı, başlayan bıraktı. Kaç yıl oldu yol hala bitmedi.
Ne zaman biteceği de belli değil. Kime sorsan net bir cevap alamıyorsunuz.
Biz birkaç yıldır süren bu yol yapımının zorluklarını yaşıyoruz. Yaşamaya da devam edeceğiz gibi geliyor. Sabrettik, sabrediyoruz. Bitince rahat ederiz diye.
Ama bütün bunlardan daha büyük bir sorunumuz var. Yol yapımı sırasında kesilen ağaçlardan ve oyulan yol kenarlarından yola gelen taş ve topraklar. Kayma sonucu kendiliğinden yıkılan ağaçlar.
Demiştim ya bu yol yapımı başlayalı birkaç yıl oldu. Başlama tarihini tam hatırlamıyorum şuan. Üzerinden o kadar çok geçti ki. Ama hatırladığım bir şey var, çok net tarihli.
Yıl 12 Eylül 2013
İşte bu tarihte bir Kapadokya turuna katılıp döndüğüm tarihti. Bir hafta tatilin arkasından memleketimi özlemiş olarak geri dönüyorum. Bu sırada yol yapılıyor. Ne durumda da olduğunu çok merak ediyorum açıkçası.
Karaman’ın halk dilinde yol bitti kısmına geldiğinde orada traşlama kesilen ağaçları gördüm. İçim şöyle bir cız etti. Bu kadar ağaç neden kesildi aklım ermedi. Ve bir şey daha dikkatimi çekmişti. Alt kısımda çizik halinde bir çatlak gördüm. Fotoğrafını da çektim. İsmi lazım değil büyüklerimden birisine burada toprak çatlamaya başlamış, kayacak dedim.
Ne kadar dikkatlisin, gelir gelmez o mu dikkatini çekti dediler. Belki de birçok insanın o gün dikkat etmediği o ayrıntı şu anki durumun başlangıcıydı. Zamanla çizgi halindeki o yarık derinleşerek toprağın aşağı doğru kaymasının ilk belirtisiydi.
Tarih 4 Haziran 2014.
Sabah Kırklareli’ne geliyorum. Hava aşırı yağışlı. Yola şöyle bir baktım. Bu yol iki güne kayar diye sesli olarak düşündüm. Şöför ağzını hayra aç dedi. Gazetedeyim, akşam 16.00 sıraları bir telefon Demirköy’de yol bitti komutanım mevkii kaydı. Yol kapalı dendi. Çok şükür ki kimsenin canı yanmadı. Yol iki gün boyunca kapandı. Balaban yolu üzerinden gidip geldik. Kontrollü geçiş oldu.
Ve şimdi durum; Yol hala bitmedi. Hala toprak kaymaları devam ediyor. Halen her yağmurda taş parçaları, hatta zaman zaman büyük kayalar yolda tehlike oluşturmaya devam ediyor.
Kısacası bana göre Karaman yolu çok tehlikeli. Ne zaman birinin canı yanacak diye bekliyoruz.
Bildiğiniz gibi bu yıl bol yağışlı geçti. Özellikle kış ayı boyunca bu yoldan geçen benim gibi birçok yolcunun aklında ortak bir düşünce vardı.
‘’Biz geçerken ya yol kayarsa.
Allah hepimizi korusun’’