OKU/YORUM

Tepeden bakanlar!

Rahmi Sağlık


Hepimiz biliyor ve görüyoruz ki; Kendini önemli sanan bazı insanlar, insanlara yüksekten bakar! Tabi bunlar biraz fazla mektep-medrese görmüş ise ya da bir Kurumun Amiri ve Yetkilisi ise veya esnaf, tüccar olup ta fazla güçlenmiş ise, işte o zaman diğer insanlara tepeden bakar. Cahil ve hor görür! Hiç önemsemez! Okumuş ve önemli kurum ve kuruluşun yetkili, etkili ve zenginlerin hepsi böylemi? Hayır! Hayır! Onlar müstesna. Onların insanlara bakış açıları farklı! Onlar insanlara, kendileri gibi insan oldukları için, saygı ve sevgiyle bakar ve yaklaşır. Kusur aramazlar! Zengin- fakir, okumuş, cahil ayırımı hiç yapmaz ve hor görmez! İşte! Tepeden bakmayan, ister tüccar ister mevki sahibi olsun bulundukları makamı gerektiği gibi  temsil edenler var ya! Onlar bulundukları görevlerden ayrılsalar da, zenginlerin de sermayesi azalsa da, yaşlansalar da, insanlar onlardan kopmaz, saygı ve sevgilerini hiç eksiltmez, sohbetleri ve arkadaşlıkları artarak sonuna kadar devam eder! Peki; Ya tepeden bakanlar sonunda neyle karşılaşır? Onlar yüksekten baktıkları makamların ve saltanatın, gençliğin ve sermayenin geçici olduğunu pek düşünmedikleri için insanlara hep tepeden bakarak hor görüp hava attılar! İşte! İnsanlara böyle tepeden bakan ve kendine çok güvenenlerin makamı, saltanatı ve gençliği elden gidince kopuk uçurtma gibi boşluğa savrulur, dolaşır durur! İnsanlar ona yaklaşmak ve pek konuşmak istemez yapa yalnız kalırlar! Dikkat ederek bakarsak “tepeden ve alçaktan bakan” bu iki kesimi görmek hiç zor olmayacaktır! Kısacası; Biz kimseye akıl verecek durumda değiliz! Yalnız yaşananları gördüğümüz gibi yazdık! Biz diyoruz ki; Bu günler ve gençlik geçicidir! Yarını düşünelim ve ileri yaşlarda boşlukta ve arkadaşsız kalmayalım! Herkesin akıl terazisi kendinde! İster tepeden ister yerden bakar! Tabi ki kendi bileceği iş!