ORTAK AKIL

İmtihan Dünyası

Özkan Başaran


Neler geldi neler geçti bu fani alemden.  Her şeyin geçici olduğunu anlayan az oldu, anlamayan çok  Ameline esir düşenlerin sonu çok acı. Nefis bu onu yenmek hiç kolay mı? “HİÇ”; kolay değil. Nefis ne demek? Demir’den Leblebi, Kılıç’tan Keskin, Ateş’ten Gömlek. Mesele, demirden leblebi çiğnemek. Ateşten gömlek giymek. Dövene elsiz, sövene dilsiz, gönül koyana gönülsüz olabilmek. İncinsen de incitmemek. “HİÇ”lik makamına erişebilmek. Her birimiz birer “HİÇ” olduğumuzu bilebilmek. Dünyaya gelmeden önce var mıydık? Yoktuk. Yani bir “HİÇ”tik. Dünyadan ayrılıcınca da bir “HİÇ” olacağız. “HİÇ”’ten gelip, “HİÇ”e doğru yürüyoruz. Bu alemde misafir kaldığımız sürece yaşadıklarımızdan oluşan bir garip hafıza kaydından ibaret değil miyiz? Koşuyor zaman hiç acımadan. Tüketmiyor mu bizi her an? “Kalacak bu gök kubbede hoş bir seda” demiş üstad. O halde Nefis terbiyesi gerek. Sıfırlanmakla başlanır nefis terbiyesine. Makamınız ne olursa olsun en garip kişiyle eşitlenebilmek. İmtihan budur işte. İstediğiniz kadar kudretli olun en dipteki kişinin seviyesine inebiliyor musunuz? Budur sıfırlanmak. Budur; “HİÇ” olduğunuzu anlamak. Nasıl olsa öleceğiz.  En garip kişiyle eşitleneceğiz. Ölmeden ölemeyiz mi? Ölürüz.  Ölmeden Ölmek. Bu da ne demek? Dünya malına gözünü kapamak.  Amel, dünya malından başka bir şey görmez mi? Gönül gözünden kalkarsa perde görülmeyecek hiçbir şey yoktur. Bu hal ile hallenenin Dünya nimetlerine gözü toktur. Siz varın isterseniz amelinize esir olun. Doyuramazsa dünya malı gözünüzü. Kara toprak doyuracak bir gün özünüzü.