YAŞAM FİLOZOFU

Sevginin Kalbi








Miray Kara

Ne de güzel söylemiş atalarımız; “Ağaç yaşken eğilir” diye. Eğitim evde başlar okulda da bunun  genişletilmiş halini görürüz. Gerçek sevgiyi, saygıyı, hoşgörüyü, dostluğu ve daha birçok duygu ve davranışı önce ailede öğreniriz. İyi bir aile çocuğuna en güzelini veren gerektiğinde onu eleştiren çokta (sıkboğaz etmeden) örnekler vererek doğruya yönlendiren sırf evladı kırılmasın diye kayırma yapmayandır. Birey okul çağına gelince de evde başlayan eğitimin açılmışını okulda görür ve zaman ilerleyip büyüdükçe kişilik oturur. Etrafta ne kadar sahte insanlar olsa da (yani gerçek insanlardan bahsediyorum) karşımıza enderde olsa iyi, dürüst olması gerektiği gibi insanlar çıkabiliyor çok şükür. Yaklaşık 10 gün kadar önceydi sanıyorum. Sürekli alışveriş yaptığım bir yere gittim. Sahibiyle biraz konuştuk. Konu döndü dolaştı ve bana dedi ki; “Çocuklarıma meslek edinmekten önce insan olmaları gerektiğini öğütlüyorum. Meslek nasıl olsa ama öyle ama böyle, çalışır didinirsin, eninde sonunda hayatını idame ettirecek kadarda olsa mutlaka bir şey olursun ama insan olmak çok zor. Yani ağaç yaşken eğilir. Ona dedim ki; doğru söylüyorsun. Açıkçası söyledikleri çokta hoşuma gitti. Aslında bazen kendime şöyle diyorum düzen böyle kurulmuş benim etim ne budum ne? Doğru tabir ettiysem eğer bana mı kalmış tüm bunlar diye. Fakat insan yakın gördüklerini zaman zaman uyarmalı diye düşünüyorum. Yoksa etrafımızda insana insan olduğu için değer verenler daha da azalacak. Her şeye rağmen benim tüm herkesi kucaklayacak kadar kocaman sevgi dolu bir yüreğim var. Tıpkı çok değerli öğretmenimiz Koray Ergin hocam gibi. Yukarıda bahsettiğim gibi belli ki ailesinden çok şey almış yani (temeli almış) okul eğitimiyle her ikisi birleşince ortaya böyle (mükemmel) bir kişilik çıkmış. Bir öğretmen hem idari kadroda hem de özel eğitim öğrencilerinin öğretmeni, hem de büyük bir özveriyle sabırla yüzünde ki tebessümle hiç bitmek tükenmek bilmeyen enerjisiyle mesleğini yapıyor. Okul müdürümüzle birlikte büyük bir özveriyle çalışıyorlar. Geçenlerde öyle bir olaya tanık oldum ki; ben kendisini bahçede bir kaç kez gördüm. Özel Eğitim Sınıfı öğrenci arkadaşlarımızla birlikte. Sonradan öğrendim ki 2. Dönem okulumuza gelmiş. İlk gördüğümde acaba yeni Beden Eğitimi Öğretmeni mi geldi? Dedim ama değilmiş. Bahçede öğrencilerle spor yapıyor, bir sürü beden hareketleri gösteriyor oyun oynuyorlar, karşıdan izledim çokta kararlı ve azimli büyük bir sabırla öğrencilere gösterdiği hareketleri yapmaları için çaba sarf ediyor. Öğrencilerle bir bütün haline gelmişler. Sonrasında, biraz daha yanına yaklaştım yüzünde çok güzel bir tebessüm vardı. Devamında koridorda bir kez karşılaştık daha sonra bizim sınıfa geldi ses tonunu duydum sevgi doluydu. Bunları neden yazıyorum? Çünkü bunu sizlerle paylaşmak istedim. Mesleğini sadece mesleği olduğu için değil kaldı ki sporun hayatımızda ne kadar önemli olduğunu bilmeyen yok artık. Ayrıca vücudumuz için gerekli bazı vitaminler var özelliklede  D Vitamini. Bu vitamini yediğimiz yiyecek ve içeceklerden karşılarız. Ama özelliklede güneş ışığından fazlasıyla da alırız. Öğretmenimiz öğrencilerin hem birbiriyle kaynaşıp oyun oynamasını hem  spor yapmasını hem de güneş ışığından faydalanmasını sağlıyor. Mesleğine ve içinin güzelliğine hayran kaldım. Görülüyor ki; hepimize yani biz öğrencilerine verdiği değer ortada. Tüm bunlar üzerine söylenecek fazla söz yok sanırım. Sizler gibi öğretmenlerimizin uzun yıllar biz öğrencilerin hayatında kalmasını temenni ediyorum.