YAŞAM FİLOZOFU

Teknoloji'nin Avantajları ve dezavantajları

Miray Kara


Günümüz çağındaki herkes internetten kopamıyor. Sosyal ağ denilen asosyallik başlangıcı olan internet daha küçük yaştan insanların beynini ele geçiriyor ve artık eskiden olan oyunların yerini alarak yerini kötü bir gençliğe bırakıyor. Araştırma yapmak için bulunan internet  farklı amaçlar için kullanılması halinde  insanlarda psikolojik bozukluk, sinirlenme, hayali bir oyuna kendini boş yere kaptırma,  dalgınlık, dikkat eksikliği, sohbet etmeme isteği bırakıyor. İnternete  sanal oyunlar yüklendiğinden beri yeni nesil çok değişti. İnternetin sadece olumlu yönlerini kullanmalı ve olumsuz yönlerinden mutlaka kaçınılmalıdır. Aslında hepimizin bildiği gibi teknolojinin bizlere katkısı, hayatımıza kazandırdıkları saymakla bitmez. Her şey elimizin altıda çok güzel ama insan bazı şeylere bu kadar kolay ulaşmaktan zaman zaman sıkılabiliyor. Çünkü bir takım şeylerin değerini anlamak için zor olanı seçmeliyiz. Zor kazanılanlar daha da değerlidir  diye düşünüyorum. Mesela, el emeği ile yapılan bir ayakkabı veya tarlasına ektiği bir buğdayı ayçiçeğini (çok eskiden yapılan çiftçiliklerden bahsediyorum.) alın teriyle çalışıp ürünü kendi toplayıp satan bir çiftçiye aldığı parası ne kadarda değerlidir. Eminim parasını çok dikkatli harcıyordur. Teknoloji derken, işim düştüğü için geçen gün bir İnternet Kafe’ye gittim. Gördüğüm manzara karşısında adeta donup kaldım. Ne gördüğümü sizlerle paylaşacağım eminim sizde çok şaşıracaksınız. Üçer dörder kişilik insanlar sıraya oturmuş kulaklıklarını takmışlar bir kısmının başı hafif sola bir kısmının ise hafif sağa meyilli öylece hareketsiz duruyorlar. Birden aklıma izlediğim bilim kurgu filmleri geldi. Bu yazmamdaki etken diyebilirim buna. Neyse onları birkaç dakika izledim, hiçbir şeyin farkında değiller sanki benliklerini yitirmiş gibiydiler. Tabi ki tüm bunlara kurunun yanında yaşta yanar dememek yani herkese mal etmemek gerekiyor. Ben her zaman azı karar çoğu zarar sözünü savunurum. Neyse bu arada, doğayı da kendi ellerimizle mahvediyoruz. Her yer beton yığını. Şehirde ve küçük yerleşim yerinde oturan insanları kıyaslarsak eğer, şehirde her imkana sahipsiniz. Çeşit çok var ama, çocukluğunu insan yaşayamıyor. Birbirine güven duygusu kayboluyor. Ya da kaybolmak üzere çocuğunuzu dışarı salamıyorsunuz. Kaldı ki yetişkinlerin başına bile neler geliyor. (basında çıkan son olaylardan bahsediyorum.) çocuklar ne yapsın. Çünkü farklı farklı insanlar var her şey olabilir. Fakat insan ayakkabısının kirlenmesini istiyor. Belki bu düşünce tuhaf gelebilir ama insan bunu istiyor. Hele ki çocuklar yani o ayakkabıyı sık sık silmek, çimlere basmak sokakta oyun parklarında doyasıya oynamak eline taş almak taşların üzerindeki renk ve şekilleri incelemek istiyor. Bunu isteyipte yapamayan bir sürü insan var. Farz edelim merkezde oturuyorsunuz tüm bunları yapmak biraz imkansız ve yaşlandıkça o çocuk ruhu insanın içinde hep kalacak diye düşünüyorum. Neyse konuyu toparlayacak olursak günümüz toplumunda eski ve yeniyi karşılaştırırsak şöyle bir bakış açısı çıkıyor. Eskiden tiyatro ve sinemaya giden, kitap okuyan, bilmediği konuyu özellikle kütüphaneden araştıran, gerekirse bu konuda insanlarla bir münazara konusu yaratan, bilgilerini toplumla paylaşan, yakın akraba ve aile dostlarıyla tatile giden ve iyi vakit geçiren, erdemli olan, empati yapabilen, her konuda tek değil, farklı pencerelerden bakmayı bilen, bayramlarda ve özel günlerde gerekirse imkansızlık içinde bile imkan yaratarak yakınlarını ziyaret eden yakınlarının gönlünü hoş etmeye çalışan, nezaketli olan, okuduğu kitaplardan ders çıkaran ve bunları uygulamaya çalışan, egolu olmayan, çünkü tavan yapmış bir ego insanı bitirir. Aslında daha yazılacak çok şey var. Tüm bu yazdıklarım çevremdeki her yaştan insanlarla ettiğim sohbet ve gözlem sonucu günümüz toplumundan bazı değerlerimizi git gide yitiriyoruz gibi geliyor. Yaşatmak bizlerin elinde en güzeli de nedir biliyor musunuz?  Hoş görülü olmak kendinizi sevin ve  sevilin hepinizi öpüyorum. Unutmayalım ki bizler yaşatırsak yeni nesilde yaşatır.