Lüleburgaz Devlet Hastanesi’ne enjeksiyon için gittim.
Perşembe gününün akşamı saat 18.30 sıralarıydı.
Öylesine bir hengâme yaşanıyordu ki, orada görevli olan hekim, hemşire ve personele acımamak elimde değildi!
Muayene için beklerken ortalığa tükürüklerini saçanlardan tutun da, böbrek taşı sancılarından salya sümük ağlayanlara, okulda düşüp, kolunu, bacağını kırıp, alçıya aldırtma sırasında bekleyenlere kadar…
Enjeksiyon için benimle birlikte sırada bekleyen 4 kişi daha vardı.
İçerideki müşahede odasında yatanlardan, enjeksiyon yapılacak yer bulunamadı.
Enjeksiyonunda yapıldığı pansuman odasında da, kolunu bacağını kıran ve alçıya alınan çocukların sırası vardı.
Bildiğim kadarı ile, eski SSK Hastanesi’nde de enjeksiyon ve pansuman işi yapılıyordu ama, her nedense yinede yoğunluk bu hastanede oluşuyordu.
Alışkanlıktan veya ihmalden kaynaklıydı muhtemelen.
Bekledik, sıramız gelince de yaptırdık enjeksiyonumuzu.
Sevindiğim ve mutlu olduğum detay da şu oldu;
Onca karmaşaya, yoğunluğa ve her türden insanla uğraşmaya ve yorgunluğa rağmen, doktorundan hemşiresine ve yardımcı personeline kadar herkesin yüzü gülüyordu. Kimseye olumsuz bir çıkışları olmuyordu. İnsanlara, yapılabilecek en iyi şekilde yardımcı olmak gayreti yüzlerine yansıyor ve gözlerinden okunuyordu.
Lüleburgaz Devlet Hastanesi, başta acil servisi olmak üzere, tüm servis ve birimleri ile takdir toplamaya ve sahip olunan imkânlarında üzerinde bir hizmete ulaşmaya devam ediyordu.
Bir enjeksiyon ile sahip olduğumuz izlenim ve detaylar böyle oldu.
Emeği ve katkısı olanları kutluyorum …
Perşembe gününün akşamı saat 18.30 sıralarıydı.
Öylesine bir hengâme yaşanıyordu ki, orada görevli olan hekim, hemşire ve personele acımamak elimde değildi!
Muayene için beklerken ortalığa tükürüklerini saçanlardan tutun da, böbrek taşı sancılarından salya sümük ağlayanlara, okulda düşüp, kolunu, bacağını kırıp, alçıya aldırtma sırasında bekleyenlere kadar…
Enjeksiyon için benimle birlikte sırada bekleyen 4 kişi daha vardı.
İçerideki müşahede odasında yatanlardan, enjeksiyon yapılacak yer bulunamadı.
Enjeksiyonunda yapıldığı pansuman odasında da, kolunu bacağını kıran ve alçıya alınan çocukların sırası vardı.
Bildiğim kadarı ile, eski SSK Hastanesi’nde de enjeksiyon ve pansuman işi yapılıyordu ama, her nedense yinede yoğunluk bu hastanede oluşuyordu.
Alışkanlıktan veya ihmalden kaynaklıydı muhtemelen.
Bekledik, sıramız gelince de yaptırdık enjeksiyonumuzu.
Sevindiğim ve mutlu olduğum detay da şu oldu;
Onca karmaşaya, yoğunluğa ve her türden insanla uğraşmaya ve yorgunluğa rağmen, doktorundan hemşiresine ve yardımcı personeline kadar herkesin yüzü gülüyordu. Kimseye olumsuz bir çıkışları olmuyordu. İnsanlara, yapılabilecek en iyi şekilde yardımcı olmak gayreti yüzlerine yansıyor ve gözlerinden okunuyordu.
Lüleburgaz Devlet Hastanesi, başta acil servisi olmak üzere, tüm servis ve birimleri ile takdir toplamaya ve sahip olunan imkânlarında üzerinde bir hizmete ulaşmaya devam ediyordu.
Bir enjeksiyon ile sahip olduğumuz izlenim ve detaylar böyle oldu.
Emeği ve katkısı olanları kutluyorum …