HABER MERKEZİ
Kırklareli Üniversitesi Kültür Merkezi’nde 17 Nisan 2013 Çarşamba günü saat 19.00’da Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni Sevim Erdemir yönetiminde hazırlanarak çeşitli şairlere ait şiirleri seslendiren öğrenciler ayakta alkışlandı.
Açılış konuşmasını yapan Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni Sevim Erdemir, şiirin yaşamın gizemli bir ırmağı olduğunu belirtti.
Erdemir, burada yaptığı konuşmasında şunları söyledi; “Şiir, yaşamın gizemli bir ırmağıdır, gerisin geriye de akabilen bir ırmak. Yüreklere doğru aktıkça, sevdalar, umutlar, özlemler çiçeklenir. Bu ırmaktan yoğunlaşan duygular, sözcük bulutlarını gül yağmuruna dönüştürür, düşler evrenine kapılar açar, köprüler kurar.
Şiir, bir sestir, yaşam denen kristal Kürenin içinde, boyun eğmez karanlığın hançerine, aydınlıkta solunan güneş rengi dizelerde hasretler tüter üstüne. Bilincin koyağındaki çırpınışlarda şiir sessizce kırar hüznün kabuğunu. Şiir sevgiyi emekten süzmek, gizli güzellikleri bularak yeniden oluşturmaktadır. Gerçeğin ne fotoğrafı, ne de doğanın kopyasıdır. O, nesnel gerçeğin güzelliklerden süzülen öznel bir yansımasıdır. Ne gökte, ne de yerdedir. İnsan olan, insan kokan her yer mekânıdır şiirin. Şiir ne karın doyurur, ne de kasaları doldurur. Ama yürek yelkenlerini şişirir ardına dek. Çünkü insan yüreği her zaman açtır, her zaman güzelliğin büyüsüne gereksinme duvar. Sözün en tatlı özü olan şiir, ekmek ve su gibi kutsal bir ihtiyaçtır. Şiir, sevdanın, haklı bir kavganın, zaferle biten bir çabanın adıdır, özlemin kardeşidir. Bir çocuğun gülüşü, bir bebeğin ağlayışıdır. Bir yaprağın suya düşüşü, bir martı kanadının denize vuruşudur. Toprağı öpen yağmurun, rüzgârda uçuşan karın kokusudur. Şiir gelip de çalınca kapılan, açmak gerek yürek evinin kapısını, ta ardına kadar. O, yaz güneşini emmiş ballı bir yaban üzümüdür. Heybesi şiir dolu olan, bir sevgi yokuşudur, içinde çağıltılı bir ırmak akar. Şiiri bir giysi gibi sırtına geçirenlere, pencereler açılır tan yerinin en kıvamındaki renkten. Bu pencereden, toprağın insan sıcağında nasıl mayalandığını görürüz, Ormanlar, dağlar kanatlanıverir. Kuşlar, yeni bir mavi çizer göğe. Şiir, balta girmemiş ormanların yeşil gülüşüdür.”
Yapılan açılış konuşmasının ardından çeşitli şairlere ait; Bahar Tasviri, Deli Dumrul ve Eşinin Söyleşmesi, Gazel, Elveda, Merdiven, Vuslat, Gençlik, Karanlığı Gözleri, Gülce, Beni Güzel Hatırla, Şaşırdım Kaldım İşte ve Kız Çocuğu şiirleri öğrenciler tarafından seslendirildi. (Ufuk Ertop)